کد مطلب:369744 پنج شنبه 5 اسفند 1395 آمار بازدید:242
»»» فهرست کتاب
نیایش سی و چهارم
. دعای آن حضرت است به هنگام ابتلا و یا به هنگامی که کسی را به رسوایی گناهی گرفتار می دید .
ای خداوند ، حمد باد تو را که گناهان را می دانی و می پوشانی .
حمد باد تو را که بر حال درون ما آگاهی و ما را عافیت عطا می کنی .
ای خداوند ، ما همگان در پی عیب و عار بوده ایم و حال آنکه تو ما رابر زبانها نیفکنده ای ، مرتکب گناهان بزرگ شده ایم و حال آنکه تورسوایمان نساخته ای . در نهان بدیها کرده ایم و حال آنکه تو کسی را بربدیهای ما راه ننموده ای .
بسا کارها که نهی فرموده ای و ما به جای آورده ایم . بسا کارها که فرمان داده ای و ما را بر آنها آگاه ساخته ای ، و ما تجاوز ورزیده ایم .
بسا گناهان که در کسب آن کوشیده ایم و بسا خطاها که مرتکب شده ایم و تنها تو از آن آگاه بوده ای نه نگرندگان و تو از هر کس دیگر به افشای آن تواناتر بوده ای . ای خداوند ، عافیت تو چونان پرده ای برروی چشمانشان فرو افتاد و چون سدی راه گوشهایشان را بگرفت .
ای خداوند ، چنان کن که هر عیب ما که پوشیده داشته ای و
هر گناه که نهان کرده ای ، ما را اندرز دهنده ای شود که از اخلاق بد و ارتکاب خطاها بازمان دارد و به سوی توبه ای محو کننده گناهان براند و به آن راه که پسند توست بکشاند .
ای خداوند ، زمان توبه ما نزدیک گردان و به غفلت گرفتارمان مساز ، که ما به تو می گراییم و از گناهان توبه می کنیم .
بار خدایا ، درود بفرست بر آن برگزیدگان از میان آفریدگانت :
محمد و عترت او ، آن پاکان و گزیدگان ، و چنان که خود فرمان داده ای مارا نیوشنده سخن ایشان و فرمانبردار حکم ایشان قرار ده .